Top 5 griezelige Pokédex -inzendingen onthuld

Pokémon staat bekend om zijn gezinsvriendelijke aantrekkingskracht, met zijn mainline-spellen die consequent de "E voor iedereen" -beoordeling krijgen en kinderen van alle leeftijden uitnodigen om in zijn levendige wereld te duiken. Terwijl geliefde personages zoals Pikachu en Eevee vaak centraal staan, dragen sommige Pokémon donkere ondertonen die veel fans kunnen verrassen. Onder het oppervlak van dit kleurrijke universum verdiepen bepaalde Pokédex -inzendingen en verhalen in thema's van ontvoeringen en zelfs huiveringwekkende verhalen over moord, die een laag afgrijzen toevoegen aan de franchise.

IGN heeft onder de aandacht gebracht van wat we geloven dat de vijf engste Pokédex -inzendingen zijn, hoewel de lijst zeker langer zou kunnen zijn. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder andere Mimikyu, een Pokémon, zo griezelig, het vermomt als Pikachu om vrienden te maken, allemaal terwijl het de ondergang van de iconische mascotte wordt uitgezet; Haunter, die heimelijk mensen volgt door donkere steegjes, waardoor ze uiteindelijk likken om fatale stuiptrekkingen te veroorzaken; en Hypno, bekend om een ​​verontrustende verhaallijn in de Pokémon Children's Show, waar het kinderen hypnotiseert en ontvoert om hun dromen te consumeren.

Het was eindelijk vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town straalde van opwinding. Ze at snel haar ontbijt, enthousiast om haar weekend van bloemen te beginnen. Dit was haar favoriete tijd van het jaar, en ze kon niet wachten tot school eindigde, zodat ze de volgende twee dagen kon doorbrengen met lachen en glimlachen met haar ouders. Ze sprintte naar de Valley Windworks, bekend om zijn unieke bloemen, ondanks dat ze wist dat het riskant was om zonder Pokémon te gaan. Maar ze beschouwde het als de veiligste, zachtste plek in Sinnoh.

Bij aankomst werd ze gefascineerd door de levendige roze, gele en rode bloemen, maar haar aandacht werd snel getrokken door een glinsterende paarse ballon die gracieus in de wind zweefde. Betoverd, greep ze zijn touwtje, alleen om verrast te zijn toen de ballon zich omdraaide om haar aan te pakken met een groot geel kruis en twee lege zwarte ogen. Het trok zachtjes en het meisje volgde lachend. Terwijl het haar verder en hoger trok, wikkelde de touw om haar pols. De ballon, bekend als Difloon, vond het kind niet te zwaar noch te ruw en bleef haar hoger trekken totdat ze nooit meer werd gezien.

Difloon, de ballon Pokémon, introduceert een sinistere draai aan de onschuldige vreugde van ballonnen, die doet denken aan de horror in de "it" -franchise. Hoewel sommige van zijn Pokédex -inzendingen relatief onschadelijk zijn en het noemen als "een Pokémon gevormd door de geesten van mensen en Pokémon", zijn anderen veel onheilspellender. Inzendingen waarschuwen dat "het aan de handen van kinderen trekt om ze weg te stelen", en "elk kind dat drijflon aftelt voor een ballon en eraan vasthoudt, kan vermist worden." Een andere huiveringwekkende inzending stelt: "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat." Difloon's optredens in de Spelen, specifiek op vrijdag in de Valley Windworks in Diamond en Pearl, voeg een element van mysterie toe en verandert het in een spookachtige aanwezigheid.

Banet

De ouders van de jongen maakten zich steeds meer zorgen toen zijn toestand verslechterde. Zijn temperatuur was verrijkt, zijn huid werd grijs en zijn spraak werd onsamenhangend. Ondanks de inspanningen van de beste artsen uit Mauville en Slateport, bleef zijn gezondheid afnemen. In een moment van vluchtige duidelijkheid fluisterde de jongen: "Mijn pop." Wanhopig brachten zijn ouders hem speelgoed na speelgoed uit zijn collectie, maar hij verwierp ze allemaal, inclusief een Pikachu, Lotad, Skitty en Treecko, met de kleine kracht die hij had over.

Verward, zijn ouders zochten overal en vonden uiteindelijk een vervaagde, haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond onder het bed. De moeder herkende het als de pop die ze jaren geleden had weggegooid toen ze hem de nieuwste Poké -poppencollectie van Lilycove kochten. Bedekt met scherpe pennen, leek de pop haar terug te staren. Terwijl de jongen ernaar reikte, sprong de pop uit haar handen en uit het raam. Tot hun verbazing leek de toestand van de jongen enigszins te verbeteren.

Zelfs in zijn gezinsvriendelijke spellen is Pokémon niet verlegen om klassieke horrorelementen op te nemen. Banette, de Marionette Pokémon, belichaamt de geest van poppen zoals Annabelle of Chucky, met een achtergrondverhaal dat doet denken aan Jessie uit Toy Story 2, maar met een wraakzuchtige wending. De Pokédex -inzendingen onthullen een spookachtig verhaal: "Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij verworpen werd. Het zoekt het kind dat het verstoot." Een andere inzending stelt: "Deze Pokémon is ontwikkeld uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes." Een meer directe inzending waarschuwt: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette brengt schade toe door op zichzelf spelden te steken, waardoor het kind pijn veroorzaakt. Alleen door zijn brede glimlach uit te ritsen of weer liefde te laten zien, kan zijn negatieve energie worden weggenomen.

Zandygast

Op een prachtige zomerdag genoten de inwoners van Melemele Island van Big Wave Beach. Sommigen surfen, anderen op zonnebaden en kinderen bouwden zandkastelen. Terwijl de zon begon te ondergaan, gingen de meeste kinderen naar huis, maar één jongen bleef vastbesloten om zijn Grand Sandcastle af te maken. Het strand was bijna leeg en de jongen was zo gefocust dat hij de beweging achter hem niet opmerkte.

De andere zandkastelen begonnen te verschuiven en namen onnatuurlijke vormen aan. Hun schaduwen groeiden tegen de zonsondergang en omhulden de jongen terwijl hij zich omdraaide om een ​​Pokémon te zien lijken op een zandkasteel met een gapende mond en zielloze ogen. Ervan uitgaande dat het vriendelijk was, reikte hij naar een rode schade die in zijn hoofd stak, maar de Pokémon slikte zijn hand in. De jongen schreeuwde en probeerde weg te trekken, maar zijn hele arm werd verteerd en net als drijfzand werd zijn lichaam langzaam geabsorbeerd.

In tegenstelling tot het vreugdevolle beeld van zandkastelen, herbergt Sandygast een sinistere aard. Eén Pokédex -inzending adviseert: "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten worden en Sandygast worden." Een andere inzending onthult: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De ware horror ontvouwt zich wanneer Sandygast evolueert naar Palossand, bekend als de "Beach Nightmare", die "zijn prooi in het zand trekt door het zand zelf te regelen, en dan zuigt het hun ziel uit." Een andere inzending bevestigt: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het heeft afgetapt", wat de grimmige realiteit van Sandygast en de groei van Palossand benadrukt.

Trillig

Het drukke seizoen was afgelopen en de oude vrouw genoot van haar ochtendzwemmen in de vredige wateren van Unlala Town. Ze gaf de voorkeur aan de stad zonder toeristen, zelfs als het water koeler was. Nadat ze 70 jaar van deze kusten had gezwommen, stond ze nu niet op het punt te stoppen. De golven waren schokkerig, maar ze zwom van kracht en merkte niet dat de huidige haar verder naar buiten trok. Toen ze zich eindelijk draaide om de verre kust te zien, versnelde haar hartslag. Ze probeerde terug te zwemmen, maar had frequente pauzes nodig en klaagde over haar ouder wordende lichaam.

Terwijl ze worstelde, verscheen er een Pokémon uit het water, centimeters van haar gezicht. Aanvankelijk voorzichtig, nam ze aan dat het wilde helpen naarmate het dichterbij kwam. Ze sloeg haar handen eromheen en het deed hetzelfde. De Pokémon hield haar op zijn plaats, waardoor ze kon rusten. Dankbaar, ze bedankte het wezen en probeerde de resterende afstand te zwemmen, maar ze kon niet bewegen. Verlamd, keek ze toe hoe de Pokémon, met verre ogen, begon onder te dompelen en haar naar de diepten te slepen.

Frillish, de zwevende Pokémon, verbergt een dodelijke aard achter zijn eenvoudige uiterlijk. Het ontwerp maakt gebruik van de gemeenschappelijke angst voor de onbekende diepten van de oceaan. Het leeft in een hol ver onder de golven, maar komt oppervlakken om te jagen. Eén Pokédex-inzending beschrijft: "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem." Een andere huiveringwekkende inzending onthult: "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers. Ze verlammen prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lair, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish zijn waarschijnlijk nog steeds bewust omdat ze worden getrokken, volledig bewust van hun naderende ondergang.

Froslass

Hij had zich niet moeten wagen. De berg was moeilijk om 's nachts te navigeren en een sneeuwstorm maakte het bijna onmogelijk. Toch hoorde hij een klop op zijn deur en de kreet van een vrouw om hulp. Hij woonde alleen op zo'n grote hoogte, hij wist dat iemand in de problemen moest komen. Hij trok zijn uitrusting aan en ging op zoek om te zoeken, maar de Blizzard desoriënteerde hem en liet hem verloren.

Opgelucht om een ​​kleine grotingang te vinden, zocht hij naar binnen, hoewel deze nog steeds bevriezen. Hij stak een lantaarn aan en onderzocht zijn omgeving en merkte de grotmuren op die bedekt zijn met dik ijs. Terwijl hij dichterbij keek, besefte hij dat het ijs niet alleen de koude, maar ook lichamen bewaarde, waaronder een die op hem leek. Paniek begon toen hij nog nog nog meer figuren in het ijs zag. Terwijl hij zich omdraaide om te vluchten, dreef een ijzige Pokémon voor hem. Het ademde een bevroren adem uit en toen hij zich terugtrok, verstijfde zijn lichaam tot hij nog een bevroren decoratie in het hol van het monster werd.

Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Honna en de Griekse Medusa. De Pokédex -inzendingen zijn huiveringwekkend: "De ziel van een vrouw verloren op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet is de zielen van mensen." Een andere inzending stelt: "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te dragen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt zijn knap." Froslass lokt of sleept zijn slachtoffers naar zijn hol tijdens Blizzards, waar ze "netjes opgesteld" zijn als "decoraties", en een angstaanjagend maar angstaanjagend element toevoegen aan zijn overlevering.