David Lynch: มรดกการสร้างภาพยนตร์ที่ไม่เหมือนใครยังคงดำเนินต่อไป

ในตอนนักบินของ Twin Peaks เดวิดลินช์ได้จับจังหวะชีวิตประจำวันของชีวิตประจำวันอย่างเชี่ยวชาญ เด็กหญิงคนหนึ่งแอบบุหรี่เด็กชายคนหนึ่งถูกเรียกตัวไปที่สำนักงานของอาจารย์ใหญ่และครูเข้าร่วม ฉากเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาในห้องเรียนและกระซิบกับครู เสียงกรีดร้องเจาะอากาศและผ่านหน้าต่างนักเรียนจะเห็นการวิ่งข้ามลาน ครูพยายามดิ้นรนเพื่อกลั้นน้ำตาส่งสัญญาณการประกาศที่กำลังจะเกิดขึ้น จากนั้นกล้องของ Lynch จะมุ่งเน้นไปที่ที่นั่งว่างขณะที่นักเรียนสองคนแลกเปลี่ยนความรู้อย่างรวดเร็วโดยตระหนักว่าลอร่าพาลเมอร์เพื่อนของพวกเขาตายไปแล้ว

งานของ Lynch มีชื่อเสียงในด้านความสนใจอย่างพิถีพิถันต่อรายละเอียดระดับพื้นผิว แต่เขาก็เจาะลึกลงไปอย่างต่อเนื่องเผยให้เห็นความจริงที่ไม่มั่นคงใต้แผ่นไม้อัดของสภาวะปกติ ฉากนี้จาก Twin Peaks ห่อหุ้มสาระสำคัญเฉพาะเรื่องของอาชีพของเขาผสมผสานความธรรมดากับพิเศษ อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงหนึ่งในช่วงเวลาที่โดดเด่นในการทำงานที่กว้างขวางของ Lynch ซึ่งครอบคลุมกว่าสี่ทศวรรษ แฟนแต่ละคนอาจมีรายการโปรดที่แตกต่างกันสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายของเสียงเอกพจน์ของเขา

คำว่า "Lynchian" มีความหมายเหมือนกันกับคุณภาพที่ไม่มั่นคงและเหมือนฝันที่ท้าทายการจัดหมวดหมู่ที่ง่าย มันเป็นข้อพิสูจน์ถึงการมีส่วนร่วมที่เป็นเอกลักษณ์ของ Lynch ในเรื่องศิลปะคล้ายกับ "Kafkaesque" ซึ่งรวบรวมความรู้สึกที่กว้างขึ้นและแพร่หลายมากขึ้น การผ่านของศิลปินที่โดดเด่นนั้นเป็นความรู้สึกอย่างลึกซึ้งของแฟน ๆ ที่ชื่นชมวิธีการมากมายที่งานของเขาสะท้อนกับพวกเขา

สำหรับผู้ที่ชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องการดู Eraserhead เป็นพิธีกรรม ประเพณีนี้ยังคงดำเนินต่อไปหลายชั่วอายุคนตามที่เห็นได้จากวัยรุ่นและแฟนสาวของเขาอย่างอิสระเลือกที่จะดื่มด่ำกับ ยอดเขา แฝดถึงยุค Windom Earle ของซีซั่น 2 งานของ Lynch ยังคงเป็นอมตะ สิ่งนี้เห็นได้ชัดใน Twin Peaks: The Return (2017) ที่ห้องนอนของเด็กกระตุ้นให้เกิดช่วงปี 1950

แม้จะมีแนวโน้มฮอลลีวูดของโครงการที่ขับเคลื่อนด้วยความคิดถึง แต่ Twin Peaks ของ Lynch: The Return ท้าทายความคาดหวังทำให้ผู้ชมสับสนโดยไม่แนะนำตัวละครสำคัญจากซีรีส์ดั้งเดิม วิธีการนี้เป็น Lynchian ที่เป็นแก่นสาร เมื่อลินช์ปฏิบัติตามบรรทัดฐานฮอลลีวูดแบบดั้งเดิมเช่นเดียวกับ Dune ผลที่ได้คือการผสมผสานที่เป็นเอกลักษณ์ของสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาและการเล่าเรื่องมหากาพย์ของภาพยนตร์ตามรายละเอียดในหนังสือของ Max Evry ซึ่ง เป็นผลงานชิ้นเอกใน Disarray

ภาพยนตร์ของ Lynch มักจะมีความงามที่หลอกหลอนดังที่เห็นใน Man Elephant ซึ่งในขณะที่ใกล้เคียงกับการอุทธรณ์หลักยังคงเคลื่อนไหวอย่างลึกซึ้งและตั้งอยู่ในบริบททางประวัติศาสตร์ที่แท้จริงที่น่ารำคาญ การผสมผสานระหว่างความงามและความไม่สบายใจนี้เป็นจุดเด่นของงานของ Lynch

การพยายามจัดหมวดหมู่ภาพยนตร์ของ Lynch เป็นแนวเพลงหรือ tropes นั้นไร้ประโยชน์ แต่สไตล์ที่โดดเด่นของเขานั้นไม่ผิดเพี้ยน งานของเขาเจาะลึกลงไปในโลกใต้ของเราเองมักจะดึงม่านกลับเพื่อเปิดเผยความจริงที่ซ่อนอยู่ Blue Velvet เป็นตัวอย่างของสิ่งนี้วางการตั้งค่าที่งดงามที่ดูเหมือนจะมีนรกที่มืดมิดและเหนือจริง อิทธิพลของ Lynch รวมถึง The Wizard of Oz มีส่วนช่วยให้ภาษาภาพยนตร์ที่ไม่เหมือนใครซึ่งไม่น่าจะถูกจำลองแบบ

ผลกระทบของ Lynch ขยายไปถึงผู้สร้างภาพยนตร์ร่วมสมัย Jane Schoenbrun's I Saw The TV Glow (2024) มีฉากที่ชวนให้นึกถึงสไตล์ของ Lynch ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจาก Twin Peaks ผู้กำกับคนอื่น ๆ เช่น Yorgos Lanthimos, Robert Eggers, Ari Aster, David Robert Mitchell, Emerald Fennell, Richard Kelly, Rose Glass, Quentin Tarantino และ Denis Villeneuve ล้วนมาจากบ่อน้ำแห่งลินช์

มรดกของ David Lynch ไม่ได้อยู่ในภาพยนตร์ของเขาเท่านั้น แต่ยังมีอิทธิพลต่อผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นต่อไปในอนาคต ในขณะที่เรายังคงสำรวจเลเยอร์ใต้พื้นผิวเราจะค้นหาองค์ประกอบ "Lynchian" เหล่านั้นที่ท้าทายการรับรู้ของเราและเชิญเราเข้าสู่โลกที่ลึกลับของเขา

David Lynch และ Jack Nance ในชุดยางลบ