Ryan Coogler bespreekt Blues, Irish Music Parallels en zijn vampierschurk in zondaars

De nieuwste film van regisseur Ryan Coogler, *Sinners *, overstijgt het typische vampier horrorgenre door het publiek onder te dompelen in het rijke culturele tapijt van Mississippi uit de jaren dertig. De film maakt gebruik van de soulvolle geluiden van de blues-een controversieel bestempeld als "The Devil's Music"-om zich te verdiepen in het leven van zijn overwegend Afro-Amerikaanse personages, verankerd door Michael B. Jordan's boeiende weergave van tweelingbroers, rook en stapel.

Eric Goldman van IGN prees de film in zijn recensie en benadrukte de unieke aanpak: "Naast de hemoglobine vampieren hunkeren naar, * Sinners * heeft muziek die door zijn aderen stroomt, beginnend met de blues die Sammie [Miles Caton] en gerespecteerde lokale muzikant Delta Slim (Delroy Lindo) wordt ingehuurd om te rooken en Stack's Place." Het verhaal van Coogler weeft de blues in een bredere verkenning van de diepgaande impact van muziek, verbindende generaties en culturen. Dit thema wordt weerspiegeld in het personage van Remmick (Jack O'Connell), de charismatische vampierleider, wiens verhaal met Ierse volksmelodieën met zich meebrengt, die de gedeelde koloniale geschiedenis van de menselijke en vampierkarakters van de film weerspiegelt. Goldman merkt op dat deze muzikale elementen * zondaars * 'muzikale aangrenzende' maken, 'de verkenning van de film versterken van hoe muziek door de tijd heen weerspiegelt en zijn makers onsterfelijk maakt.

In een recent interview met IGN besprak Coogler de betekenis van blues en Ierse muziek in *zondaars *, de opvallende muzikale sequenties van de film en de diep persoonlijke connectie die hij voelde met de vampierantagonist, Remmick, vergelijkend met zijn ervaring met Killmonger in *Black Panther *:

Ryan Coogler: Blues Music is een bevestiging van de volledige mensheid van deze personages. Het is verweven met de kerk, daarom draagt ​​het dat genre van muziek. Het is enkele van de eerste muziek die in de Verenigde Staten bekend staat, vaak de muziek van de duivel genoemd vanwege het oordeel waarmee het werd geconfronteerd. Maar terwijl de kerk de ziel aanspreekt, spreekt bluesmuziek tot het volledige lichaam en omvat de ziel en het vlees. Het erkent de pijn, seksueel verlangen en woede inherent aan menselijke ervaringen. Het is een opstand tegen de onderdrukkende situaties die deze mensen generaal tegenkwamen, maar het viert ook de schoonheid van de menselijke conditie. In tegenstelling tot de kerk, die de negatieve aspecten kan bewerken, omarmt de blues alle menselijke gebreken en deugden. In het juke joint kunnen mensen hun ware zelf zijn, een veilige haven waar ze hun verlangens of ware aard niet hoeven te verbergen.

IGN: Wat is uw lees over de vampiergemeenschap? Ze brengen al deze mensen van verschillende rassen en achtergronden samen, maar nu zijn ze een collectief in plaats van individu. Er is waarschijnlijk veel manieren waarop mensen kunnen interpreteren wat dat betekent.

Ryan Coogler: Ik ben dol op deze film en wilde het zo rauw mogelijk presenteren. Zodra het is vrijgegeven, is het van het publiek en hun interpretaties zijn geldig. Remmick schrijven was een diep persoonlijke ervaring, net als Killmonger in Black Panther . Ik wilde dat hij een meester -vampier zou worden en verschillende dimensies van vampirisme verkende. Ik was enthousiast over het presenteren van hem als één ding aan de oppervlakte, alleen voor zijn ware aard om een ​​ander perspectief op ras en identiteit te onthullen, dat krachtig en uniek was.

25 beste vampierfilms aller tijden

26 afbeeldingen IGN: Mijn twee favoriete sequenties in deze film zijn de twee grote showstopping muzikale setstukken. De juke joint en dan krijgen de vampieren ook die van hen.

Ryan Coogler: Die sequenties zijn cruciaal voor het thema van de film van gemeenschap en liefde. Ze vertegenwoordigen de rebellie tegen de onderdrukkende structuren die deze uitdrukkingen ontkenden. De Juke Joint Scene, opgevoerd als een één-ER, speelt met de tijd om de tijdloosheid van muziek en zijn culturele crossovers te presenteren. Tijdens het schrijfproces realiseerde ik me dat vampirisme alleen niet genoeg was; Andere bovennatuurlijke elementen en filmische taal waren nodig om de menselijke ervaring van getuige te zijn van een virtuoze prestatie. De film legt dat transcendente gevoel vast waar muziek en cultuur mensen over generaties verenigen.

Zondaarsgalerij

12 afbeeldingen IGN: De Juke Joint-reeks is bijzonder verbazingwekkend omdat deze wordt opgevoerd als een één-ER. Je speelt met de tijd en je laat ook de culturele crossovers zien. Visueel laat je ons zien hoe muziek tijdloos is, of in ieder geval wat het bij mensen naar voren brengt, is tijdloos. Op welk moment besefte je dat je met de tijd in die scène wilde spelen?

Ryan Coogler: het idee ontwikkelde zich tijdens het schrijfproces. Ik wilde filmische taal gebruiken om het gevoel in een kamer te zijn met mensen die echt een virtuoze uitvoering begrijpen. Het is een menselijke ervaring die woorden overstijgt en ik wilde dat vastleggen via film. De juke gezamenlijke cultuur van de jaren dertig werd geboren uit noodzaak en verzet, waardoor deze mensen zich vrijelijk konden uiten ondanks de onderdrukking waarmee ze geconfronteerd werden.

IGN: Er is later dat tweede Tour de Force Musical Set-stuk, en het is vanuit het perspectief van de Vampires met behulp van traditionele Ierse volksmuziek.

Ryan Coogler: Ierse muziek, zoals de Delta Blues, is rijk aan verborgen contrasten. Nummers als "Rocky Road to Dublin" brengen hartzeer over met kracht en belichamen een beheersing van contrast. Dit weerspiegelt de ervaringen van de personages, zowel mens als vampier, die gedwongen worden in armoede en hun menselijkheid ontkennen. Toch vinden ze vreugde en rebellie in muziek en dans, een gedeelde eigenschap in Afrikaanse en Ierse culturen. Remmick, de vampier, verbindt zich met deze mensen ondanks hun verschillen, waardoor ze hun worstelingen intiem begrijpen. Deze verbinding is waar het maken van films om draait.