Top Bethesda RPG's gerangschikt

Als het gaat om ontwikkelaars die een niche -synoniem hebben gesneden met een bepaald genre, staat Bethesda lang met zijn onmiskenbare stijl. Het is bijna alsof de term "First-Person Open-World Western RPG" kan worden vervangen door "Skyrim-achtige" of "Oblivion-achtig". Sinds * The Elder Scrolls: Arena * in première in 1994, is Bethesda Game Studios uitgegroeid tot een krachtpatser in de Triple-A gaming-industrie, met een fervente fanbase, substantiële verkoop en zelfs een acquisitie van $ 7,5 miljard door Microsoft.

Het trackrecord van Bethesda omvat zowel monumentale successen als beruchte misstappen. Met de schokkend verwachte (of misschien niet verrassende) release van *The Elder Scrolls: Oblivion Remaster *, heroverwegen fans hun langdurige meningen over de erfenis van de studio. Het is tijd om hun catalogus opnieuw te beoordelen en het aanbod van de studio opnieuw te rangschikken. Gezien het lange wachten op *The Elder Scrolls vi *, blijft deze lijst relevant voor de nabije toekomst.

Merk op voordat je binnenduikt dat deze rangorde zich uitsluitend richt op Bethesda's Hallmark RPG's. Titels zoals de co-op-gerichte *Battlespire *of actie-avontuur *Redguard *worden weggelaten, net als mobiele games zoals *The Elder Scrolls Blades *en *Fallout Shelter *. In plaats daarvan benadrukt deze lijst de zwaargewicht franchises die de identiteit van de studio bepalen, hoewel we nederig beginnen met ...

9: *The Elder Scrolls: Arena *

* The Elder Scrolls: Arena* is niet als laatste omdat het slecht is - het is het laatste omdat het de eerste stappen van Bethesda in Uncharted Territory markeerde. In 1994 had het bedrijf alleen in sport- en Terminator -games gedebatteerd. * Arena* Aanvankelijk gericht op middeleeuwse gladiatorengevechten, met side-quests die zijn bestrooid. Realiseerden het potentieel, ontwikkelaars verlegden de focus naar een open-wereld RPG-ervaring, waardoor spelers steden konden verkennen, interageren met NPC's en duiken in gevaarlijke kerkers.

Het resultaat is een lovenswaardige first-person RPG die doordrenkt is van de eigenaardigheden van zijn tijd, die doet denken aan *Ultima Underworld *en *Might and Magic *. * Arena* beschikt over complexe systemen, gerandomiseerde buit en labyrinthine sidequests, maar de onhandige mechanica en verouderde beweging kunnen gek worden. Gevecht is bijzonder frustrerend, met dobbelstenen rollen die vaak visueel bevredigende hits ontkennen. Gelukkig hebben de ontwikkelaars het Gladiator -uitgangspunt geschrapt voordat ze de game uitbrachten, hoewel de titel ongewijzigd bleef.

Het lanceren van een franchise is een gewaagde zet, en hoewel * Arena * gebrekkig was, was het succesvol genoeg om het traject van Bethesda te cementeren - en het wordt nog steeds liefdevol herinnerd door diehard -fans.

8: *Starfield *

Elke nieuwe Bethesda -game roept speculatie op of het eindelijk de veroudering * GameBryo * -gine zal weggooien. Helaas, * Starfield * deed het niet. Ondanks de flitsende naam en slanke animaties van Creation Engine 2.0, kom je nog steeds frequente laadschermen tegen bij het betreden van gebouwen.

De sci-fi-setting biedt een verfrissende verandering van de lowtech werelden van *Tamriel *en *Wasteland *, hoewel de charme begint af te nemen. Helaas is * Starfield * niet geschikt voor de sterke punten van Bethesda. Hun talent ligt in het maken van expansieve, onderling verbonden werelden vol met ontdekking en detail. In plaats daarvan heeft * Starfield * beschikt over 1.000 procedureel gegenereerde planeten, die elk een handvol repetitieve interessante punten hebben.

Tijdens het oplossen van * Dragon Claw Puzzles * in * Skyrim * was aanvaardbaar, het ontdekken van nog een verlaten cryo -lab of de mijne op een nieuwe planeet wordt vermoeiend. In tegenstelling tot de *Draugr *Dungeons in *Skyrim *, waar exploratie verlichting biedt, *Starfield *laat je vastzitten door een monotonie. Plaatsing * Starfield * naast * Arena * lijkt misschien hard, maar het is gemakkelijker om de groeipijnen van een jonge team te vergeven dan de misvallen van een inspanning van miljoenen dollars.

7: *The Elder Scrolls: Daggerfall *

Een reden * Starfield's * procedurele generatie valt plat, is dat Bethesda de kunst lang geleden beheerste. Hun tweede RPG, *Daggerfall *, blijft een van de meest indrukwekkende prestaties van algoritmische open-wereldcreatie in de gamegeschiedenis. Uitgebracht in 1997, omvat de kaart een verbluffende 80.000 vierkante mijl - net zo groot als Groot -Brittannië. Lopende erover duurt 69 uur, hoewel de paardenreizen dingen versnellen.

Ondanks zijn immense schaal is de wereld verrassend gedetailleerd, met negen klimaten, 44 politieke regio's en 15.000 interessante punten. Dat zijn 4.000 kerkers en 5.000 steden of dorpen boordevol quests en NPC's. Procedurele generatie creëert een vleugje willekeur, maar het is lang niet zo schokkend als * Starfield's * cookie-cutter landschappen.

Dungeon Crawling is niet veel verbeterd, maar de introductie van op vaardigheden gebaseerde progressie is een belangrijke upgrade. Boven de grond schijnt de ervaring met activiteiten zoals het kopen van onroerend goed, deelnemen aan gilden en het navigeren door morele dilemma's. Hoewel stompe en ondoorzichtig, maakt het pure onderdompelingspotentieel * Daggerfall * onvergetelijk.

6: *Fallout 76 *

Je vraagt ​​je misschien af ​​waarom * Fallout 76 * de lijst heeft gemaakt, gezien de multiplayer live-service focus op traditionele RPG-elementen. Bij de lancering was het een ramp - het verlichten van NPC's, dialoog en vervaardigde ervaringen ten gunste van online verdriet. Functies zoals buitlimieten, knutselen en twijfelachtige inkomsten hebben zijn problemen alleen maar verergerd. De onrustige ontwikkelingscyclus van de game hielp niet.

Updates zoals * Wastelanders * introduceerden echter stemmen NPC's, waardoor het de meest karakter-zware vermelding in de serie is. Gameplay-tweaks hebben de ervaring verbeterd, hoewel het live-service-model verdeeld blijft. Ondanks zijn gebreken heeft * Fallout 76 * een loyale gemeenschap gebouwd, gestimuleerd door het succes van Amazon's * Fallout * tv -serie.

Terwijl * Elder online scrollt * overtreft het, * Fallout 76 * roept bezorgdheid uit over Bethesda's afhandeling van de Fallout -franchise. Hoe dan ook, de impact ervan kan niet worden genegeerd.

5: *Fallout 4 *

Met 25 miljoen verkochte exemplaren is * Fallout 4 * het meest commercieel succesvolle spel in de serie. Dit succes gaat echter met een kosten. Stroomlijnde gameplay en het toevoegen van gemaksfuncties verbreedde het publiek, maar verwond de diepte die eerdere inzendingen speciaal maakte.

Combat voelt soepeler aan en de monteur voor het opbouwen van afwikkeling is innovatief, hoewel verdeeld. Visueel en verhalend is *Fallout 4 *verbluffend, met opvallende momenten in uitbreidingen zoals *Far Harbor *. Toch worstelt het verhaal om te passen bij de grimmige esthetiek van het Fallout -universum, met als hoogtepunt een voorspelbare en overweldigende conclusie.

Het dialoogsysteem is bijzonder zwak en beperkt de keuze van de spelers ernstig. Stemacteren, hoewel gewaardeerd, beperkt het bereik van de hoofdrolspeler. Ondanks deze nadelen blijft * Fallout 4 * een gepolijste prestatie voor Bethesda.

4: *Fallout 3 *

Toen Bethesda in 2004 de Fallout -franchise verwierf, werden fans verdeeld. Sommigen zagen het als een perfecte match voor de open-wereldsexpertise van Bethesda, terwijl anderen vreesden voor een afgezwakte ervaring. Beide voorspellingen hielden waar.

De game opent sterk met een memorabele geboortevolgorde en introduceert het iconische vatensysteem. Overgang naar gevechten in de eerste persoon introduceert uitdagingen, maar Vats blijft een van de meest elegante innovaties van de franchise. Helaas werkt niet alles ook - Subway -ontmoetingen worden vervelend en het einde voelt gekunsteld.

Ondanks zijn gebreken blijft *Fallout 3 *een geliefde vermelding, verder verbeterd door mods zoals *het verhaal van twee woestenijen *. Als alternatief wachten fans gretig op de geruchten van remake.

3: *The Elder Scrolls IV: Oblivion *

Oblivion vormt de blauwdruk voor moderne Bethesda -games. Terwijl * Morrowind * voorafging, hebben daaropvolgende titels-inclusief fallout, Starfield en alle Bethesda-geïnspireerde games-de voorsprong van Oblivion gevolgd. Van conversatiemechanica tot Power Fantasies, het DNA van Oblivion loopt